Մեր ընտանիքը միշտ էլ միասնական ու համերաշխ է եղել։ Միշտ էլ լեզու ենք գտել իրար հետ, աջակցել ենք իրար ու փորձել ենք թև ու թիկունք լինել։
Երկու աղջիներս իրենց եղբորը միշտ էլ առաջնայնություն են տվել, լսել նրա խորհուրդներն ու կատարել դրանք, թեև տղաս նրանցից տարիքով բավական փոքր էր։Բայց հաշտ ու համերաշխ ընտանիքումս սենց ցավալի դեպք էղավ։ Տղաս, ով բավական կոնֆլիկտային բնավորություն ունի, կռվեց երկու քույրերի հետ վիճեց սիրած աղջկա պատճառով։ Պատճառն այն էր, որ քույրերը ամուսնացած չեն, իսկ տանն էլ ազատ սենյակ չկա, որ կարողանանք որդուս ամուսնացնել։Տղաս էդպես կռվեց, հեռացավ տանից, բայց մինչ այդ՝ մի քանի օր առաջ էկել էր, ասել՝ էկեք նկարվենք, կարող ա սա մեր վերջին նկարն ա։ Հիմա գնալիս ասաց, որ անվերադարձ է գնում ու ինչ էլ լինի, տուն չի գա։
Մտածում եմ՝ կարո՞ղ ա մտքին մի բան կար, չէր ասում էրեխես։ Իրան մի վնաս չտա հանկարծ։
