Գիշերը սիրտս վատացել էր ու օդ չէր կարողանում շնչեի, ոնց որ օդ չլիներ ընդհանրապես:Չէի հասկանում ինչա հետս ու հելա բակոն տենց գիշերանոցով:
Հելա ու կանգնեցի մի քիչ օդ շնչեմ , մեկ էլ կողի բալկոնրից հարևանս նայումա ասումա բանա եղե, ես էլ ասի լավ չեմ, օդ չկա, իրա արևին կատակա անում ասոմա՝ գամ բուժեմ քեզ, ասի վատ ես այ անասուն:
Հետո ներս գնացի ավելի վատացաշ ու կատաղած , մարդուս ո ասեմ ոտեր կջարդի:
